ไม่สำเร็จ.! ยุทธการแยกปลาออกจากน้ำที่ธรรมกาย

ยุทธการแยกปลา

ออกจากน้ำที่ธรรมกาย

อะไรคือ เป้าหมาย ในการประกาศและกำหนดให้มี เขตควบคุมพิเศษ โดยรอบ วัดพระธรรมกาย

คำตอบ 1 คือ เพื่อโดดเดี่ยว และปิดล้อม วัด
คำตอบ 1 คือ เพื่อแยกวัดออกจาก มวลชน เพื่อแยกพระออกจาก อุบาสก อุบาสิกา

นั่นก็คือ “แยกปลา” ออกจาก “น้ำ” ตามหลักการแล้ว กระบวนการเชิงปฏิบัติเช่นนี้คือการปูทางและสร้างเงื่อนไขไปสู่ “ชัยชนะ”

นั่นก็คือ สามารถยึดครองพื้นที่ได้เพราะตามธรรมชาติของ "ปลา" แล้วเมื่อใดที่ขาด "น้ำ" หรือไม่มีมี “น้ำ” ก็ต้องตายสถานเดียว

หลักการเป็นเช่นนี้ เป้าหมายเป็นเช่นนี้ แต่ปฏิบัติการนับแต่กลางดึกของคืนวันที่ 15 กุมภาพันธ์ เป็นต้นมา โดยประกาศและคำสั่งหัวหน้า คสช.จากอำนาจของ “มาตรา 44” ผลเป็นอย่างไร “ปลา” ตายหรือไม่

หากดูจากความต้องการของ “ดีเอสไอ” ที่จะเข้าไป ตรวจค้น ภายในวัดพระธรรมกายเป็นรอบที่ 2 ยืนยันว่า “ปลา” ยังอยู่ ไม่เพียงแต่อยู่เพราะ ดีเอสไอ ไม่สามารถได้ตัวพระเทพญาณมหามุนีไปส่งให้ อัยการ ได้โดยตอบไม่ได้ว่า หลบ อยู่ ณ แห่งหนตำบลใด

หากที่สำคัญเป็นอย่างมากก็คือ วัดพระธรรมกายยังดำรงคงอยู่ และดำเนินการเคลื่อนไหวตอบโต้ได้เหมือนจะไม่กระทบกระเทือนอะไร

เลยยิ่งกว่านั้นภายในพื้นที่ที่เรียกว่า “เขตควบคุมพิเศษ” ก็ใช่ว่าจะดำรงอยู่อย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาดกลับปรากฏ การเคลื่อนไหวหนุนเสริมเติมมาปรากฎการณ์ที่มี “พระ สามเณร” และ “มวลชน” ไปรวมกลุ่มกันอยู่ในพื้นที่บริเวณคลองแอน ประตู 5 และ 6 คือ “รูปธรรม” อันเด่นชัด

ยิ่งความหมาย-หมายความว่า

แทนที่ “น้ำ” จะแห้งเหือดตรงกันข้ามกลับมี “น้ำ” หลั่งไหลเข้ามาเพิ่มระดับส่งผลให้ “ปลา” แหวกว่ายอย่างคึกคัก

ยิ่งกว่านั้นการประกาศเขต “ควบคุมพิเศษ” ยังสร้างปัญหาต่อเนื่องไปถึง “ชาวบ้าน” ในพื้นที่นั้นๆ เข้า-ออกไม่สะดวก นักเรียนไปเรียนไม่ราบรื่นเสียงร้องเสียงโวยวายดังกระหึ่มกระทบ 2 หูของ ดีเอสไอ และ ตำรวจ รวมถึง ทหาร ไม่เว้นแต่ละวัน

ไม่เพียงมี “น้ำ” อยู่ภายใน “วัด” หากแต่ยังมี “น้ำ” มวลมหาศาลอึกทึกครึกโครมอยู่โดยรอบ “วัด” อย่างนอกเหนือความคาดหมาย ทำให้เรื่องไม่สามารถยุติลงได้โดยราบรื่น