คุณครูไม่เล็ก...รวมวาทะเทิดคุณธรรม บทที่ 3

ก่อนบวชผมพูดน้อย และพูดไม่เป็น

เพราะผมทำงานมากถึงวันนี้ผมยังคงพูดน้อย แต่ถ้าต้องเทศน์แล้วผมชอบ และมีความสุข ข้อนี้ผมได้มาจากหลวงพ่อทั้งสองรูปครับ

หลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ ให้สัมมาทิฐิภาคปฏิบัติ หลวงพ่อคุณครูไม่เล็ก เมตตาลงเทศน์ อบรม ตั้งแต่ผมบวชพรรษาแรกสอนทุกเรื่องทั้งพระธรรมวินัย การใช้ชีวิตพระ การสร้างบารมี การทำงาน และการดูแลสุขภาพ จัดหาคณาจารย์จากสถาบันฝึกพูดมาฝึกให้กล้าพูด

หลวงพ่อคุณครูไม่เล็ก ไปเทศน์ที่ไหนก็ให้ผมหิ้วย่ามตามไปด้วย บทธรรมะที่หลวงพ่อเทศน์หาอ่านได้ แต่ศิลปะในการเทศน์ ปฏิภาณการเทศน์ในแต่ละสถานที่ และบุคคลที่แตกต่างกันไป ต้องเห็นกับตา ฟังกับหูครับ อ่านอย่างเดียวไม่เข้าใจ

ต่อมาไม่นานหลวงพ่อมอบงานเทศน์ให้ผม ตั้งแต่เทศน์เยาวชน สาธุชน ข้าราชการ ผู้บริหาร พระสังฆาธิการ พร้อมกับส่งคนมาฟังในช่วงแรกๆ

ถ้าเหลิง...เวอร์ ก็เตือนให้เข้าที่เข้าทาง ถ้าผิดพลาดถูกผู้ฟังวิจารณ์ หลวงพ่อก็ให้ข้อคิดยกใจว่า “ มันผิด ไม่ใช่ชั่ว ”

ถ้าเราพบจุดแข็งของตัวเองมันจะทำให้เรามีคุณค่าต่อองค์กร ทำให้พระศาสนาพึ่งได้

...สิ่งที่ผมกล่าวมานี้เป็นสมบัติจักรพรรดิ ที่หลวงพ่อคุณครูไม่เล็กเมตตามอบให้ นอกจากจะใช้ไม่หมดแล้วยังเพิ่มพูนทุกวัน

เป็นบุญของผมครับที่ได้หิ้วย่ามตามหลวงพ่อตั้งแต่พรรษาแรก

พระครูวิบูลนิติธรรม (ไพบูลย์ ธัมฺมวิปุโล)

...ท่านจะไม่หยุดในการค้นคว้าธรรมะในพระไตรปิฎก

เพื่อจะนำมาใช้อบรมฝึกฝนลูกๆ ไม่จะเป็นลูกๆ ที่อยู่ในองค์กร หรือลูกๆ ที่เป็นญาติโยมสาธุชน

ภาระทั้งหมดนี้ หลวงพ่อท่านคิดว่าเป็นหน้าที่ของท่าน ที่ต้องฝึกให้บุคคลเหล่านี้เดินให้ถูกเส้นทาง

และภาระหน้าที่ของท่านนี้ ถือเป็นการปูพื้นฐานให้ก่อนเพื่อที่คุณครูไม่ใหญ่จะได้ต่อยอดสอนธรรมะที่ละเอียดลึกซึ้งต่อไปได้ง่ายขึ้น คือเวลาสอนธรรมะต้องปรับเรื่องหยาบๆ เสียก่อน เมื่อถึงเวลาที่คุณครูไม่ใหญ่ท่านสอนเรื่องละเอียด เรื่องการปฏิบัติธรรมก็จะทำได้ง่ายขึ้น

คือหลวงพ่อทัตตชีโวท่านมี “หัวใจเป็นครู” ที่คอยฝึกฝนอบรมพวกเราอยู่ตลอดเวลา ตรงนี้ประทับใจหลวงพี่อย่างมาก

พระมหาสุทธิชัย สุทธิชโย

หลวงพ่อท่านให้ความเคารพครูบาอาจารย์ทั้ง คุณยายอาจารย์ และหลวงพ่อธัมมชโย ท่านจะยกไว้สูงไม่แตะต้อง

เคยมีบางเรื่องที่ท่านไม่ได้กระทำเรื่องนั้น

แต่ว่าเรื่องกระทบไปถึงครูบาอาจารย์ ครูบาอาจารย์มีอะไรก็จะว่ามาตักเตือนมาท่านก็น้อมรับด้วยความเต็มใจ ไม่เถียงไม่ปริปากอะไรสักคำ นี่บ่งบอกถึงความเคารพที่ท่านมีต่อครูบาอาจารย์...

ก่อนที่หลวงพี่จะมาอยู่รับบุญอุปัฏฐากหลวงพ่อธัมมชโย หลวงพ่อทัตตชีโวท่านก็จะเรียกหลวงพี่ไปช่วยนวดให้ท่าน ระยะแรกๆ หลวงพี่ยังไม่ค่อยเป็นงานท่านก็คอยแนะนำคอยสอนว่าต้องทำอย่างไร

พอได้นวดได้อุปัฏฐานท่านบ่อยๆ ท่านก็ส่งมาอุปัฏฐากหลวงพ่อธัมมชโย

เวลาหลวงพ่อเจอหลวงพี่ท่านก็จะถามว่า "หลวงพ่อธัมมชโย สุขภาพเป็นอย่างไรบ้าง"
หลวงพี่ตอบไป... ท่านก็บอกว่า "เออ ดูแลท่านให้ดี" หลวงพ่อทัตตชีโว ท่านเอาใจใส่ ห่วงใยหลวงพ่อธัมมชโยตลอด

การที่เราอยู่ระหว่างครูบาอาจารย์ทั้ง 2 ท่าน หลวงพี่บอกกับตัวเองอย่างหนึ่งว่า ห้ามจับผิด เราต้องไม่จับผิดท่าน เราต้องรักษาความให้เป็น ต้องไม่เอาความข้างนี้ไปบอกข้างโน้น

เรื่องความเคารพ วินัย อดทน หลวงพ่อทัตตชีโวท่านมีครบ ถ้าลูกในองค์กรทำได้อย่างท่าน ปัญหาเล็กๆ น้อยๆ ก็จะไม่มี การฝึกตัวก็จะง่าย การซุบซิบนินทาก็จะหมดไป ที่ยังมีการซุบซิบนินทาก็เพราะว่าไปจับผิด

พอไม่ถูกใจก็ไปเล่าต่อ พอเล่าต่อก็แบ่งพรรคแบ่งพวกไปโดยปริยาย ความสามัคคีในหมู่คณะ ก็ไม่เกิดขึ้น

พระสุรพล ชินกุโล

ระหว่างที่ดูรายการ DMC อนุบาลฝันในฝัน

เมื่อได้เห็นหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ท่านพูดทางหน้าจอ DMC สายตาท่าทองของท่านจะมีความสุข แล้วท่านก็ยิ้มโดยเฉพาะถ้า คุณครูไม่ใหญ่ พูดถึงท่านคุณครูไม่เล็กท่านก็อมยิ้มตลอดโดยไม่พูดอะไร

เมื่อโดนคุณครูไม่ใหญ่แซวออกอากาศท่านก็จะอมยิ้ม...เมื่อดูจบท่านก็จะพูดอยู่ประโยคหนึ่งที่ได้ยินเป็นประจำโดยจะพูดแบบอมยิ้มๆ ว่า “ไม่รู้สรรหาอะไรมาพูดได้ทุกคืน”

...คราวที่ไปเยี่ยม หลวงพี่สีลวัณโณ ซึ่งป่วยมากมีอาการหลายอย่างทำท่าว่าจะมรณภาพ หลวงพ่อท่านไปยืนข้างๆ เตียงจับมือหลวงพี่ท่านไว้ ท่านยืนหลับตาแล้วก็ทำสมาธิกันบอกให้

“นึกถึงบุญนะ เคยทำบุญอะไรมาบ้าง นึกถึงสมัยที่เราสร้างวัดมาด้วยกัน...”

หลวงพ่อท่านพูดให้หลวงพี่ท่านดิ่งเข้ากลางของกลางไป จนหลวงพี่ท่านมีอาการมีอาการสงบ วันนั้นหลวงพี่ก็อยู่ด้วยนั่งหลับตาอยู่ข้างหลัง แต่หลวงพ่อท่านไม่ยอมนั่ง ท่านยืนจับมืออยู่อย่างนั้น 3 ชั่วโมง

พระอนุรักษ์ โสตฺถิโก

หลวงพี่อยู่กับหลวงพ่อมา 20 ปี

ส่วนใหญ่ฉันกับหลวงพ่อทุกวัน ถามว่าเกร็งไหม ไม่เกร็งหรอก... ที่ประทับใจก็คือ ท่านฉันไม่มีเสียงดังเลย เราต้องระวังตัวว่าจะทำเสียงดัง ต้องค่อยๆ คุยกับท่าน

คุยเรื่องสถานการณ์ทั่วๆ ไป หลวงพี่อยากให้ข้อมูลท่านเยอะที่สุด เพื่อท่านจะได้มีข้อมูลจาหลายๆ ด้าน ซึ่งจะเป็นประโยชน์ให้ท่านมีข้อมูลใหม่ๆ นำมาปรับปรุงแก้ไขปัญหาต่างๆ

พระสินทบ สุภชญฺโญ

เจ้าหน้าที่วัดคนไหนที่มีปัญหาเรื่องงานบ้าง

เรื่องส่วนตัวบ้าง ท่านก็พยายามเอามาดูแลทั้งๆ ที่ภารกิจของท่านก็เยอะแยะ... พอฝึกได้แล้ว ปรับได้แล้วก็ส่งกลับไปประจำหน่วยงาน บางทีส่งไปไม่มีหน่วยงานไหนรับ ท่านก็เอามาฝึกให้ใหม่

อะไรที่เป็นของหมู่คณะ ถ้าไม่มีใครรับท่านมักจะแบกรับภาระไว้เองทั้งหมด.!

พระอดิศร ชวนชาโต

ครั้งหนึ่งมีผู้นำบุญพาผู้พิพากษาคนหนึ่งมาจากเชียงใหม่

ตอนนั้นหลวงพ่อท่านไปผ่าเหงือกมา หลวงพี่ก็บอกผู้นำบุญไปว่าหลวงพ่อพึ่งผ่าเหงือกมา หมอสั่งว่าไม่ให้พูดมาก คุยอะไรมากไม่ได้เดี๋ยวแผลจะอักเสบ

เขาก็บอกว่าแค่มาขอกราบให้ชื่นใจหน่อยเท่านั้น หลวงพี่ก็เลยตกลงพาเข้าไปกราบหลวงพ่อ คุยไปคุยมาปรากฏว่าเขาสนใจเรื่องธรรมะ หลวงพ่อท่านบอกให้ไปเปิดห้องบรรยายเลยเดี๋ยวหลวงพ่อจะอธิบาย และคุยเรื่องนี้

ครั้งนั้นท่านบรรยายไปประมาณ 2 ชั่วโมง ท่านผู้พิพากษาหน้าบานอิ่มเอมกลับไป หลวงพ่อก็หน้าบานเพราะหน้าท่านบวมไปอีก 3 วัน เนื่องจากเหงือกอักเสบ คือท่านมีวิญญาณความเป็นครูสูงมาก

พระจิรวัฒน์ สนฺติวฑฺฒโน

หลวงพี่ช่วยทำเอกสารให้หลวงพ่อ ทำทั้งสื่อการเทศน์สอน ทำทั้งเอกสารประกอบการเทศน์สอน หลวงพ่อท่านจะมีความละเอียดมากเลย เอกสารอะไรก็แล้วแต่เราก็ว่าเราชัวร์แล้ว พอส่งให้ท่านตรวจจะเจอจุดที่ผิดพลาดเสมอ...