เปิดใจพระ...บวชวัดพระธรรมกายได้อะไร Quote เรื่องเล่าเข้าใจธรรม

ทำไมจึงมาบวช

ที่วัดพระธรรมกาย ?

คนในวัดนี้มีวิธีการมองไม่เหมือนกัน เพราะว่าเวลาไปคุยกับพระไม่ว่าจะเป็นพระที่ท่านบวชมาก่อน พระที่ท่านบวชทีหลังหรือแม้กระทั่งรุ่นเดียวกันนี่ ก็จะมาด้วยวิธีการที่หลากหลาย

วันนี้พูดในฐานะที่ความเป็นตัวเองนะ คงไม่ได้เป็นตัวแทนของพระทั้งวัด ในแง่ของหลวงพี่เองเกิดจากความตั้งใจใหญ่ที่ว่า สนใจการทำสมาธิ เป็นเรื่องแรกเลย

เพราะว่าสิ่งที่เราจะต้องเจอทุกครั้ง ตอนที่มาวัดนี้ก็คือ หลวงพ่อจะสอนเรื่องการนั่งสมาธิ แล้วก็เป็นมาตรฐานปกติ อย่างเช่น พิธีกรรมทุกวันอาทิตย์ สายบ่ายก็จะต้องนั่งสมาธิ ทำให้เรารู้สึกว่าการนั่งสมาธิเป็นสิ่งที่ดีกับจิตใจของเรา

แล้วมันก็หล่อหลอมเรามาตั้งแต่เด็กๆ จนมาถึงจุดที่เรารู้สึกว่า เราอยากบวช เราก็เลือกที่นี่

พอเข้ามาแล้วก็มุ่งหวังเรื่องของการ ปฏิบัติธรรมเป็นหลัก เพราะเกิดความเชื่อมั่นว่า สิ่งที่หลวงปู่วัดปากน้ำท่านเข้าถึงที่เรียกว่า ธรรมกาย มีอยู่จริงๆ วิธีการก็มีอยู่ เหลืออย่างเดียวก็คือเราพาตัวเองไปสู่จุดตรงนั้น นี่คือหัวใจใหญ่

หลวงพี่อยากบรรลุ

วิชชาธรรมกาย ?

เป็นจุดใหญ่จุดหนึ่งเลย จุดอื่นๆ ก็คือได้ชีวิตที่มีความสงบเรียบง่าย ไม่วุ่นวาย คือแรกๆ เราไม่เคยสัมผัสชีวิตของความเป็นพระ แต่พอเรามาบวชแล้วเราก็พบว่า เอ้อ...ก็เป็นชีวิตที่เราชอบ

วิชชาธรรมกาย

กับธรรมกาย ?

ความจริงคำว่า วิชชาธรรมกาย เป็นศัพท์ที่เรียกกัน แต่ว่าตัวหลักจริงๆ ต้องเริ่มที่ ธรรมกาย

เพราะ ธรรมกาย คือ กายที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าใช้ในการตรัสรู้ธรรม อันนี้คือหลวงปู่วัดปากน้ำท่านค้นเจอมา ส่วน วิชชาธรรมกาย ก็คือการอาศัย ธรรมกาย ซึ่งเป็นกายตรัสรู้ธรรมของท่าน ไปศึกษาความจริงของชีวิต ซึ่งจริงๆ ก็คือ การอาศัยธรรมกายนี่แหละ ไปทำให้เกิดการรู้แจ้งภายใน

ถ้าพูดภาษาง่ายๆ ที่สุดก็คือ จะหมดกิเลสได้ต้องอาศัย ธรรมกาย เพราะว่าท่านเป็นกายที่ใช้ในการเห็นกิเลส กำจัดกิเลส ไปจนกระทั่งถึงเรา หมดกิเลส

พระ...วัดพระธรรมกาย

คิดอย่างไรที่วัดถูกโจมตี ?

ในความเห็นของหลวงพี่มันเป็น เรื่องของความเข้าใจนะ

เนื่องจาก ไม่ใช่ เพิ่งเริ่มมีคนไม่เห็นด้วยในยุคนี้ ความจริงแล้วในยุคของหลวงปู่เอง ก็ยังมีคนไม่เห็นด้วย คือมันมีมาตั้งแต่ตอนนั้น แล้วก็มีคำอะไรที่เขาอาจจะเรียกเหมือนเป็นคำล้อเล่น อย่างเช่น ธรรมกลาย อะไรอย่างนี้

แล้วก็มีหลายคนบอกว่า มันไม่ได้มีจริง บางคนบอกว่าเป็น สมถะ ไม่ใช่ วิปัสสนา บางคนก็บอกว่าเป็น นิมิตที่เห็นขึ้นมาจริง แต่ก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษพิสดาร ซึ่งส่วนใหญ่คนที่เขา ไม่เห็นด้วย ก็ยังไม่เห็นด้วยอยู่นั่นละ

แต่ว่า หลวงปู่ ท่านก็ทำของท่านมาเรื่อยๆ เราเองมาในยุคหลังก็มาเจอภาพเดียวกัน มันจึงไม่ได้รู้สึกว่าเป็นเรื่องใหม่

แต่เรื่องอย่างนี้ถ้าเป็นศัพท์เทคนิคในพระพุทธศาสนาท่านเรียกว่า ปัจจัตตัง คือจะต้องไปรู้เห็นด้วยตัวของเราเอง ดังนั้นเราก็พิสูจน์ด้วยตัวเราเอง การที่คนข้างนอกจะมองว่า ธรรมกาย จะเป็นเรื่องจริงหรือไม่จริงจึงไม่ได้เข้ามาอยู่ในใจ

ไม่ปฏิบัติด้วยตัวเอง

ก็เป็นเรื่องยากที่จะเชื่อ ?

ใช่... มันก็ยากสำหรับคนที่เขาทำไม่ได้ เราเองก็ไม่ใช่ว่าทำได้นะ

หลวงพี่อุปมาอย่างนี้ดีกว่า ถ้าเกิดเราอยากจะเดินทางจากกรุงเทพไปเชียงใหม่ แล้วมีคนบอกเราว่าคุณต้องผ่านจังหวัดเหล่านี้ เช่น อยุธยา สิงห์บุรี ชัยนาท นครสวรรค์ ลำปาง ไปเรื่อยๆ จนถึงเชียงใหม่ แล้วเราก็ออกเดินทางตามที่เขาบอก

ถ้าการเดินทางครั้งแรกของเราไปเจอเพชรบุรีเลย แล้วถ้าเราไปต่อก็ไปเจอสุราษฎร์ เราก็คงจะสับสนว่ามันถูก มันใช่เหรอ ถ้าเราไปต่อมันจะไปเจอเชียงใหม่ไหม ?

แต่ทีนี้ถ้าเกิดเราไปปุ๊บแล้ว เราไปเจอจังหวัดอยุธยาจริงๆ เราก็จะเกิดความรู้สึกว่า เอ๊ะ ...อยุธยาก็มีตามที่เขาบอกนะ เชียงใหม่ก็น่าจะมีใช่ไหม ?

วิธีการเป็นแบบเดียวกันคือ การปฏิบัติธรรมแบบที่หลวงปู่ท่านสอน พอเริ่มปฏิบัติไปแล้ว แต่ละคนจะทำแบบที่ท่านได้มากน้อยแค่ไหนก็แล้วแต่

หลวงพี่เชื่อว่า หลายคนโดยเฉพาะคนที่อยู่ในวัดจะได้ประสบการณ์จากการนั่งสมาธิในระดับที่เราพอจะเชื่อมั่นว่า เอ๊ะ .. ตรงนั้นน่าจะมี !

เชื่อว่ามาถูกเส้นทางแล้ว

หลวงพี่จึงอยู่วัดจนถึงบัดนี้ ?

ไม่ใช่จ้ะ... คือการอยู่วัดพระธรรมกายเป็นอีกเรื่องหนึ่งนะ

การปฏิบัติธรรม เป็นเรื่องใหญ่จริง แต่ว่า การที่จะมาอยู่ในวัด คือเรากำลังเอาชีวิตเข้ามาฝากในพระศาสนา แล้วก็มีความคิดด้วยว่าเราอยากจะทุ่มเทให้เรื่องตรงนี้จริงๆ จุดนี้ก็เป็นอะไรที่จะเพิ่มขึ้นไปกว่านั้นอีก

เพราะฉะนั้นเราจะเห็นว่าคนที่มาวัด ไม่ใช่คนที่จะบวชกันทุกคน บางคนเขาก็ทำมาหากินแล้วก็รักในการปฏิบัติธรรม